در رثای شهید مسعود طاهری

شهد شهادت چشید از خم مستان عشق

گوی سعادت ربود از خم چوگان عشق

جام بقا نوشد از چشمه جوشان عشق

هر که در این راه شد همره افلاکیان

ریخت به پیمانه اش جوهر پیمان عشق

ساغر نوشین وصل از کف ساقی گرفت

جست سوی لامکان از سر ایوان عشق

رست ز دام بلا سوی بقا پر کشید

سالک معراج عرش! ذره رقصان عشق!

از که نشان جویمت ای گهر بی نشان؟

یکسره پران شد از پرش پیکان عشق

پیکر خاکی نهاد راه به افلاک جست

بوسه زد از شوق بر خنجر بران عشق

حنجر خونین ام جام ولا سر کشید

چون دم پرگار شد یکسره حیران عشق

بی سرو دستار شد دور ز اغیار شد

قافله سالار او سرور عطشان عشق

گمشده در دشت شوق در طلب شبنمی

غلغله رود شد نکهت جانان عشق

مجمره عود شد طالع مسعود شد

جوشش جیحون خون از بم احسان عشق

ذبح عظیمی است هان! نطع زمین لاله گون

سر بسر اینک ببین لشکر خوبان عشق

مسلخ شیدائیان مشهد گلفام شد

می شکفد لاله سان از نی نالان عشق

روح رحیلان عشق همدم پژواک باد

بر سر گلزار طف باز به فرمان عشق

کلک افق می کشد اطلس شنگرف را

منتظران! آید آن مطلع خندان عشق

صبح امل می دهد مژده هلا مژده باد!

می رسد از شهر خون خسرو خوبان عشق

مفرشی از پرنیان بر سر ره گسترید

گر که تجلی کند شوکت سبحان عشق

روضه رضوان دل مهبط انوار او

واله شود در سماء زهره تابان عشق

تابش خورشید وصل ذره به رقص آورد

تا کند جلوه ها مظهر پنهان عشق

طالع فیض ازل رخ بنماید مگر