اباشهید
خداحافظ رفیق! ؛ سلام شهید! ؛
بیانیه تبریک و تسلیت به خانواده معزز شهید حاج عبدالله اسکندری
بسم رب الشهدا و الصدیقین
کل الیوم عاشورا و کل الارض کربلا
و خوشا به حال سردار سرافراز سپاه اسلام و سرباز صادق و فداکار دین و قرآن، پاسدار مؤمن و پارسا و پرهیزگار، سرتیپ شهید حاج عبدالله اسکندری، او که در این یوم و در این ارض عمری را از نخلستانهای خرمشهر تا وادی دمشق در صف یاران اباعبدلله (ع) شجاعانه پیکار نمود و دعوت امام را برای پاسداری از حریم اهل البیت عصمت و طهارت لبیک گفت و در آخر همچون اصحاب حسین علیه السلام، سر از بدن جدا، مظلومیت شیعه را شهر به شهر به تماشا گذاشت.
او را نباید مرده پنداشت که روح مطهر او شاهد بر ما و همه عالم هستی از اول تا به آخر است ، از بارگاه الهی رزق خود را می ستاند و صد البته رزق را به زنده می دهند و نه به مرده! که به فرموده کلام وحی : وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ . خوشا به سعادتت ، چه عاقبت نیکی .
آری ، خادم الشهداء به جمع الجمع شهداء پیوست و آرزویی که در دلش سالها شعله می کشید را چونان معشوقی در آغوش کشید . حقاً و انصافاً بهشت را به بها دهند نه به بهانه و حاج عبدالله بهای یک عمر تلاش صادقانه و خالصانه فی وجه الله را از معبودش به زیبایی هر چه تمامتر گرفت که : مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن یَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا . آری به فرموده کلام خدا ؛ در میان مؤمنان مردانی هستند که بر سر عهدی که با خدا بستند صادقانه ایستاده‌اند؛ بعضی پیمان خود را به آخر بردند (و در راه او شربت شهادت نوشیدند)، و بعضی دیگر در انتظارند؛ و هرگز تغییر و تبدیلی در عهد و پیمان خود ندادند ؛ و ما شهادت می دهیم که حاج عبدالله از جمله همان مردان مومن صادق بود .
شهادت می دهیم که در کلامش جز صداقت و صراحت نبود و کسی از او دروغ نشنید . قله حیاء و غیرت و شرافت را در بلندای روحش می دیدیم . شجاعتش در فرماندهی بی نظیر بود و برای پیدا کردن او راه حل سخت نبود که او را همواره در صف اول هجوم به دشمن می دیدیم . شاید بازگویی تنها یک خاطره کافی باشد تا گوشه ای از ارزشهای آن فرمانده دلاور را درک کنیم . در حمله ارتش رژیم بعث عراق برای تصرف مجدد خرمشهر در سال ۱۳۶۷ او که مسئولیت جانشینی فرماندهی تیپ مهندسی ۴۶ الهادی (ع) را بر عهده داشت، در حالی که نیروهای موجود در یگانهای رزمی در شب تک عراق قلیل بودند ، ظرف چند ساعت حدود سیصد نفر را سازماندهی و مسلح کرد و یک تنه در برابر هجوم بی امان ارتش بعث عراق مقاومت کرد و نگذاشت شهر دوباره اشغال شود، چرا که به گوشش رسید که حضرت امام روحی فداء به فرماندهان جبهه فرمان داده بود که امروز روزی است که تمامی حق در برابر تمامی کفر ایستاده است. به شهادت همه آن رزمندگان حاج عبدالله را شاید بتوان ناجی خرمشهر نامید . کمتر کسی را مانند او پیدا می کردی که اعتماد به نفسش بین بقیه رزمندگان اینچنین مثال زدنی باشد . اعتقاد داشت فرمانده باید خوب اطلاعات کسب کند ، خوب فکر کند و خوب تصمیم بگیرد و هیچگاه از تصمیمی که اتخاذ کرده عدول نکند چرا که تزلزل در تصمیم فرمانده سبب تزلزل قوا خواهد شد . شاید کمتر کسی از اهالی شهر شهید پرور کوار فارس فکر می کرد او که با دست خالی و دلی پر امید بنیانگذار موزه دفاع مقدس آن شهر در حاشیه شرقی پادگان امام هادی (ع) شد ، روزی خود والاترین یادگار آن خواهد شد .
شهادت می دهیم به راز و نیازهای با معبود یکتایش که خالصانه بودند ، شیرین ، ساده و بی هیچ ریا ، شهادت می دهیم به سجده های طولانی و به تعقیبات پس از نمازش بخصوص تعقیبات نماز صبحش . شهادت می دهیم به نمازهای شبی که خواند و دق الباب کرد معبد رب الارباب را . شهادت می دهیم به ایمان و عشق ذلالش به رسول خدا (ص) و ائمه اطهار (علیهم السلام) ، به طواف و منی و حج جمیل و سعی مشکورش . شهادت می دهیم به ارادت بی حد و حصر او به امام روح الله (س) و به امام خامنه ای (حفظ الله تعالی) به عنوان ولی فقیه مطلق زمان ، شهادت می دهیم به مهربانی هایش ، به دست با کرامتش ، به دستگیری های مستمندانش ، به همه خوبیهایی که یکجا در او به عنوان فرزند ، برادر ، پدر ، رفیق ، فرمانده ، مدیر و در یک کلام شیعه مولا امیرالمومنین علی (ع) جمع شد و حماسه ای تاریخی شد به نام شهید حاج عبدالله اسکندری و ستاره ای شد تا احرار جهان برای روشنی راه به او تمسک و از او شفاعت جویند .
لعنت خدا و رسول خدا ( ص) و ائمه هدی (علیهم السلام) و حجت خدا ( عج ) بر تروریستهای تکفیری، بر قاتلان شهید عزیز ما که علاوه بر جنایات فجیع و آدم کشی های فراوان، به بقعه ها، حسینیه ها ، مساجد و مقدسات اسلامی هم رحم نمی کنند . حمله به حرم امامین العسکریین ، حضرت زینب(س) و حضرت رقیه(س)، حضرت سکینه (س) ، تخریب و نبش قبر جناب حجر بن عدی، تعرض به مقبره ابوذر غفاری و اویس قرنی تنها گوشه ای از دون صفتی و وحشیگری آنهاست . بر آنان که ادامه دهندگان راه و منش یزید و شمر و عمربن سعد و معاویه ابن ابی سفیان اند ، بر آنان که کاروان اسرای کربلا را صدها فرسخ تا به شام بر زمین کشیدند ، بر آنان که امام خود را عطشان کشتند ، بر بدن عریان او اسب با نعل تازه راندند ، به اهل البیت و خیامش با بی رحمی حمله کردند و بدن صدچاک و همچو توتیای او را بی سر ، سه روز و سه شب رها کردند و اکنون در لباسی جدید و در نسلی نو، نام خود را سلفی و وهابی گذاشته اند که برای اینان کشتن نوجوان ۱۰ و ۱۱ ساله سوری به بهانه نام علی و شیعه بودن دیگر سخت نیست!. شما که آنچنان جنایت می کنید که گرگها و کفتارها را رو سفید کرده اید ، نمونه کامل ضلالتید ، به غلط نام خود را مسلمان گذاشته اید ، آنقدر پست و دون هستید که سرهای تهی از مغزتان ارزش خطاب لعن هم ندارند . حقیقتاً باید به کوری دل و کفر تکفیریون بی ایمان و جاهلی که خون آن مرد وارسته ی خدایی را بنا حق بر زمین ریختند هم شهادت داد به جماعتی که به فرموده خداوند ؛ صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لَا یَرْجِعُونَ هستند ، آنها کران، گنگها و کورانند؛ لذا (از راه خطا) بازنمی‌گردند و هم باید ایمان آورد به فرمایش امام سجاد (ع) که : الحمد لله الذی جعل اعداونا من الحمقا : شکر خدا که دشمنان ما را از احمقها قرار داد . زهی خیال باطل! ، به فرموده امام عظیم الشان مان : «بکشید ما را ملت ما بیدارتر میشوند» . آنها اکنون راه ما را مستقیم تر ساختند آنان با ریختن خون مظلومان و بیگناهانی همچون حاج عبدالله اسکندری ، خواسته و ناخواسته ما را در عقیده و راهمان استوراتر ساختند . دیر نیست روزی که آتش خشمی که از این خونها می جوشد ، دامان ناپاکتان را بگیرد و روح کثیفتان را به اجدادتان در قعر جهنم و در کنار شمر و یزید و معاویه و عمربن سعد برساند ، انشاءالله .
اِی سردار بی سر! و اِی بی سر سردار ، اِی عبدالله ، بنده حقیقی خدا ، سلام و درود خدا و رسول خدا (ص) و ائمه هدی (علیهم السلام) و حجت خدا ( عج ) به روح شاهدِ شهید و وارسته ات که در اوج غربت و مظلومیت از حریم بنت حیدر کرار و عقیله بنی هاشم ، زینب کبری (س) مردانه و دلیرانه دفاع کردی که تن بی سر تو، حجت مسلمانی ماست . آی حاج عبدالله! ، رفیق شفیق دیروز ما و اِی شهید عزیز آبرومند ، دستگیر ما باش آنروز که فریاد ما «فریادرس !» است .
ما همسنگران و رفقای دیروز و سلام دهندگان بر روح شاهدش ، بدین وسیله شهادت سردار شهید عزیز حاج عبدالله اسکندری را به پیشگاه مقدس ولی عصر (عج)، مقام معظم رهبری (حفظ الله تعالی) ، خانواده معزز شهدا و ایثارگران و امت اسلام، به ویژه مردم شهید پرور استان فارس و شهر شیراز و همچنین به خانواده گرامی، داغدار و فداکارش و بازماندگان و دوستان محترم ایشان تبریک و تسلیت میگوییم و صمیمیترین درود خود را بر روح پاک او و خون بناحق ریخته او نثار مینماییم.
راهش پر نور و پر رهرو باد . شادی روح طیبه اش صلوات .
خانواده شهید مسعود طاهری و اباشهید دکتر حاج محمد حسن طاهری
خانواده مجاهد با اخلاص و دوست دیرین نایب المهدی (عج) آزاده و جانباز سرافراز مهندس حاج رجبعلی طاهری
