اباشهید
السلام علیک یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک . . .
این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست . . . . . این چه شمعی است که جانها همه پروانه اوست
باز هم اربعین آمد . چهل روز از شهادت حسین(ع) و یاران با وفا و اهل بیت مظلومش گذشت . زخمی که تا ابد سینه ی بشریت آزاده را خواهد سوزاند . امام مسلمین و نوه عزیز پیامبر خدا را به همراه لشکر ۷۲ نفره خوبان عالم به جرم حق خواهی به جرم قیام علیه ظلم و عیله منکر زمان ، کشتند و خونشان را با لبان تشنه بر زمین گرم کربلا ریختند ، بر پیکرهای نازنینشان اسب با نعل تازه تازاندند ، سرهای نورانیشان را از تن جدا کردند و پیکرهایشان را سه روز و سه شب در بیابان رها کردند.عجب مهمانداری کردند آن قوم دون که هزار هزار دعوتنامه برایش فرستادند و در میهمانداری ، خون آن پاکان عالم را بر خاک ولایتشان ریختند . راستی آیا بر این غم حد بالاتری هم متصور هست ؟. عجب غوغایی است در این عالم !. سلام بر آنهایی که با حسین در کربلا و روز عاشورای سال ۶۱ نبودند اما باورشان همان باور حسین است و لعن و نفرین ابدی بر آنانی که در روز عاشورا و کربلا نبودند اما باورشان قتال با حسین و اصحاب اوست که انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم الی یوم القیامه .
اما اربعین علاوه بر وجه دینی خود برای حفظ یاد امام حسین (ع) یک وجه سیاسی دارد. قیام حضرت سیدالشهدا (ع) برای مقابله با آنچه که آن زمان در جغرافیای اسلام می‌گذرد، علاوه بر وجه دینی، از آنجا که یک قیام اسلامی است، در بطن خود ماهیتی ضد ظلم دارد.
زمانی که شیعه پس از چهل روز از سالگرد شهادت حضرت امام حسین(ع) بر سرمزار ایشان حاضر می‌شود، بیعت خود را با آرمان سیاسی و ایدئولوژیک ائمه عصمت و طهارت بیان می‌کند. از این رو هر چه که در ساحت این واقعه می‌گذرد، علاوه بر وجه دینی، کارکردی سیاسی نیز خواهد یافت. با چنین دیدگاهی می‌توان راهپیمایی بزرگ شیعیان و زوار وی در اربعین حسینی را بزرگترین راهپیمایی سیاسی ایدئولوژیک بشریت دانست .
نظر مقام معظم رهبری درباره اربعین حسینی
حضرت آیت‌الله سید علی خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب نیز درباره اهمیت پاسداشت و بزرگداشت روز اربعین حسینی در اول فرودین سال ۱۳۸۵ چنین بیان کردند: «شروع جاذبه مغناطیسی حسینی در روز اربعین است، جابربن عبدالله را از مدینه بلند می‌کند و به کربلا می‌کشند، این همان مغناطیسی است که امروز هم با گذشت قرن‌های متمادی در دل من و شما هست».
خاطره خواندنی آیت‌الله مکارم شیرازی از پیاده‌روی روز اربعین
آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی نیز که در دوران طلبگی سال‌های ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۰ هجری قمری در نجف اشرف ساکن بوده است، این مرجع تقلید دو بار توفیق پیاده‌روی از نجف تا کربلا را داشته است. وی با پای برهنه از مسیر شط (رودخانه) که حدود ۲۰ کیلومتر طولانی‌تر از مسیر کنونی نجف کربلاست و حدود ۳ روز به طول می‌انجامید، به زیارت اباعبدالله الحسین(ع) مشرف شدند.
آیت‌الله مکارم شیرازی با اشاره به خاطره پیاده‌روی از نجف به سوی کربلا، می‌گوید: وقتی به یکی از این مُضیف‌ها رسیدیم، صاحب مضیف دعوت و اصرار کرد که مهمان او بشویم و آنجا استراحت کنیم، به او توضیح دادیم که چون امروز کم راه رفته‌ایم و باید مسافت بیشتری را طی کنیم، فرصت ماندن نداریم، پس از کمی اصرار او و امتناع ما، ناگهان صاحب مضیف که معلوم بود چند وقتی است که مهمان برایش نرسیده و از این بابت خیلی ناراحت است، ناگهان چاقویش را در آورد و تهدید کرد که من مدتی است مهمان برایم نیامده است و شما حتماً باید مهمان ما بشوید! اینقدر مهمانی کردن زائر امام حسین(ع) در نزد اینها اهمیت و ارزش داشت. … البته بالاخره بعد از اینکه توضیح بیشتری برایش دادیم و قول دادیم که از طرف او زیارت کنیم، اجازه داد که ما برویم.
چرایی اهمیت پیاده‌روی روز اربعین از منظر بهجت العرفا
بهجت العرفا آیت‌الله محمدتقی بهجت فومنی درباره نقش پیاده‌روی روز اربعین می‌گوید:
روایت دارد که امام زمان(عج) که ظهور فرمود، پنج ندا می‌کند به اهل عالم، اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین قَتَلُوهُ عَطشاناً، اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین سحقوه عدوانا،… امام زمان خودش را به واسطه امام حسین(ع) به همه عالم معرفی می‌کنند … بنابراین در آن زمان باید همه مردم عالم، حسین(ع) را شناخته باشند… اما الان هنوز همه مردم عالم، حسین(ع) را نمی‌شناسند و این تقصیر ماست، چون ما برای سیدالشهدا(ع) طوری فریاد نزدیم که همه عالم صدای ما را بشنود، پیاده‌روی اربعین بهترین فرصت برای معرفی حسین(ع) به عالم است.
با اینکه زیارت سیدالشهدا(ع) در اکثر برهه‌های تاریخی به سختی انجام می‌شد و جان زائران در خطر بود، اما با این وجود عاشقانه خطرات را به جان می‌خریدند و به پابوسی امام حسین(ع) در روز اربعین نائل می‌شدند.
